We made it!

Hoe kan je je dag van vertrek beter beginnen dan met een heerlijk ontbijt?

Om 6 uur waren we, als eersten blijkbaar, op weg naar het restaurant. Het was nog wat vroeg en de tijd te beperkt om van alle lekkere dingen te proeven. Maar gesmaakt heeft het zeker!

Om 7 uur stond de shuttle klaar om ons naar de luchthaven te brengen. We waren nog te vroeg om in te checken dus konden de kinderen hun gang gaan in het speelhoekje. Gezien we reeds een online check-in hadden gedaan, waren we weer heel snel op weg.

First mission completed! We zijn er klaar voor!

Senn heeft zo'n leeftijd waarbij je heel veel moet uitleggen en steeds een passend antwoord moet kennen op alle waarom-vragen. Na de paspoortcontrole vroeg hij: "Zijn we nu de douane voorbij?" Waarop ik nog sneller dan snel antwoord: "Jaja, daar zijn we nu voorbij..." Ik dacht dat dit zou volstaan, maar had niet gerekend op de alerte politieman die ons net voorbijkwam. "Nee jongeman, wij zijn de politie en de douane is niet hier, maar daar..." Mmm, aan die uitleg ga ik mij niet wagen en heb dan onze vriendelijke agent gevraagd of hij die eer wou. "Wel, wij van de politie controleren de paspoorten van de mensen. Mensen uit andere landen dan België krijgen een stempel en zo kunnen we controleren of niemand te lang in ons land blijft. De douane controleert goederen, geen mensen." Ah voila! Weer een tevreden kleuter!

De kinderen wilden heel graag de vliegtuigen zien en ondertussen kon onze dorst weleens gelest worden. Dus op naar de eerste verdieping. Nadat het eerste enthousiasme wat was gaan liggen, werden ze toch heel nieuwsgierig naar hun rugzakjes.

Na een kort bezoekje aan het kranten/boeken/speelgoedwinkeltje gingen we maar snel aanschuiven aan de security. We hebben niet zo lang moeten wachten, maar mischien wel de mensen na ons een ietsie pietsie beetje. Tja, met 4 handbagages, een Ipad die eruit moet, 2 zakjes met liquids, een buggy, een handtas, heuptas en 2 kinderen ga je nu eenmaal niet zo snel vooruit. Senn deed de metaaldetector piepen dus die werd gefouilleerd.

Op naar de gate en niet lang nadien boarden.

En toen we aan boord gingen, kregen ze de uitnodiging van hun leven: ze mochten in de cockpit!

Eenmaal gesetteld in onze stoelen, 2 aan 2 achter elkaar, duurde het niet lang of er was er al eentje in dromenland.

Maar wel net op tijd wakker om te eten. De kindermaaltijd is echt lekker. Chickennuggets, purree en worteltjes. Het werd vlotjes naar binnengewerkt en voor wat overbleef offerden wij ons wel op.

Ze hebben zich trouwens voorbeeldig gedragen. De stewardessen waren op slag verliefd op onze rakkers. De enige commentaren die we kregen waren: cute, handsome en adorable. Oef, weer een mission completed!

Ze hebben zich goed kunnen bezighouden met hun rugzakjes, maar hebben ook heel wat kijkplezier beleefd aan het personale entertainment system.

Kort voor landing kregen we nog een kleine snack: een broodje, maar vooral ook een ijsje!

En bij het landen weer hetzelfde scenario als bij het opstijgen:

We kwamen iets voor op schema aan in JFK. Gelukkig hadden we veel tijd voor deze overstap want we hebben bijna de hele luchthaven moeten doorkruisen. Er was een stukje afgesloten door stormschade met nóg een omweg als gevolg.

De volgende vlucht vertrok met wat vertraging maar haalde in de lucht alle verloren en zelfs nog extra tijd in. Kinderentertainment verschoof zich wegens gebrek aan tv naar het betere schermwerk.

In Orlando aangekomen konden we gewoon doorlopen tot aan de car rental. Bij Alamo even aangeschoven, vriendelijk geholpen, geen upgradevoorstel en op naar de garage. En dan het beeld die veel Orlandogangers kennen:

Eenmaal deze deur door, "voel" je dat je in Florida bent. BENG, de warmte komt je tegemoet!

We pikten de papieren op voor onze townhome in de postbus van de management company, begaven ons naar Windsor Hills, bagage gedropt en dan nog even "snel" naar de winkel. In de auto waren de kinderen al in slaap gevallen. Die konden we dus gewoon in hun bedje leggen en dan eindelijk wij ook in bed.

Het was veel te laat om nog te bloggen, vandaar de "kleine" vertraging, waarvoor excuses...